Od podpułkownika do szeregowca: GUR ustalił nazwiska winnych krwawego ostrzału Sum.

Śledztwo w sprawie rosyjskiego ataku rakietowego na Sumy

Główne Dowództwo Wywiadu Ministerstwa Obrony Ukrainy opublikowało wyniki śledztwa dotyczącego rakietowego ataku na Sumy, który miał miejsce 3 czerwca 2025 roku. W wyniku ostrzału zginęło sześciu cywilów, a kolejne 29 osób zostało rannych.

Wywiad wojskowy ustalił tożsamości rosyjskich żołnierzy, którzy brali udział w tym przestępstwie. Do ostrzału wróg użył wielkokalibrowej wyrzutni rakietowej BM-21 „Grad” z 30. Pułku Strzelców Zmotoryzowanych (jednostka wojskowa 72162). Pozycje rosyjskiego oddziału znajdowały się w rejonie wsi Apanasywka w obwodzie kurskim.

Do przestępczego ataku na Sumy przyczynili się czterej żołnierze 30. pułku. Dowódca artylerii podpułkownik Garnaev Damir Żafjarowicz

Dowódca baterii rakietowej kapitan Wołobujew Dmitrij Ołeksandrowicz

Dowódcy zespołów RZSW to sierżant Iwanow A.O. oraz szeregowy Panczenko S.A.

Ostrzał Sumów miał miejsce 3 czerwca o 9:20 rano. Wywiad zarejestrował osiem trafień rakietowych w mieście. Uszkodzone zostały 16 obiektów, w tym 15 budynków mieszkalnych różnego typu oraz klinika numer 4. Ponadto ucierpiały tory kolejowe.

Wśród 29 rannych było troje dzieci. Najmłodsza ofiara tego ataku miała tylko trzy lata.

Wnioski

Śledztwo ustaliło, że rakietowy atak na Sumy był wynikiem działań rosyjskich żołnierzy, którzy użyli wielkokalibrowej wyrzutni rakietowej BM-21 'Grad' z własnych pozycji w obwodzie kurskim. Atak ten spowodował realne straty ludzkie i wiele szkód materialnych, co narusza międzynarodowe prawo. W wyniku tego ataku ucierpieli niewinni mieszkańcy, w tym dzieci, co podkreśla okrucieństwo działań wojskowych i potrzebę międzynarodowej współpracy w celu zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony ludności cywilnej.

W trakcie śledztwa w sprawie rakietowego ataku na Sumy ustalono, że odpowiedzialność za ten atak spoczywa na rosyjskich żołnierzach, którzy przeprowadzili ostrzał ze swoich pozycji poza granicami Ukrainy. Incydent ten stał się kolejnym przykładem naruszenia międzynarodowego prawa i potwierdzeniem konieczności międzynarodowej współpracy w celu zapewnienia pokoju i bezpieczeństwa w regionie.